Samce i samice po kastracji są bardziej przytulaśne, zapach ich moczu jest mniej agresywny, samice nie cierpią na ciąże rzekome, nowotwory gruczołów sutkowych, gruczolakoraki macicy (nowotwór złośliwy, zwłaszcza jąder, dotyka większość niekastrowanych samic od w wieku 3-4 lat daje przerzuty głównie do płuc, ale także wątroby, śledziony, otrzewnej i innych narządów). U samców kastrację zaleca się po osiągnięciu dojrzałości płciowej w wieku 4 miesięcy, przy czym płodność zostaje zachowana przez 3-6 tygodni po kastracji. W przypadku suk zaleca się kastrację w późniejszym wieku, od około 6 miesiąca życia. Jednak każda kastracja jest ważna, także ta w późniejszym wieku. Rana kastracyjna jest niewielka, nie wymaga opieki pooperacyjnej, a jedynie codziennej kontroli. Oczywistą rzeczą są leki wspomagające trawienie i perystaltykę jelit oraz leki przeciwbólowe.

Otyłość u małych ssaków NIE jest wynikiem kastracji, ale przekarmiania w ramach tej diety rozpieszczanie.